TAPIJT
Tapijt bestaat meestal uit een slijtlaag en een drager. De slijtlaag of bovenlaag wordt 'pool' genoemd, het poolgewicht is daarbij een belangrijk kwaliteitskenmerk van de tapijtvloer. Het verbinden van de beide lagen met elkaar wordt 'tuften' genoemd, met behulp van verschillende naast elkaar geplaatste naalden wordt het naai- of poolgaren over de gehele breedte in het dragermateriaal verwerkt. Er wordt bij deze techniek een onderscheid gemaakt tussen lussenpool, gesneden pool of zowel gesneden als lussenpool.
Naast 'getufte' tapijtvloeren zijn er ook geweven tapijtvloeren, die zich onderscheiden door hun hoge kwaliteit, slijtvastheid, maar ook hun hoge prijs. Verder zijn er textiele vloerbedekkingen zonder pool, die niet uit twee lagen zijn opgebouwd en alleen een slijtlaag hebben. Deze is ofwel tegelijk de drager, of wordt bij de fabricage direct op een dunne drager genaaid. Voorbeelden van een textiele vloerbedekking zonder pool zijn naaldvlies of -vilt.
Isolatie
Tapijt isoleert warmte en is daardoor energiebesparend. De stilstaande lucht tussen de pooldraden vormt als het ware een barrière voor het weglekken van warmte naar de constructievloer. Tapijt met lange polen houdt de meeste lucht vast en isoleert de warmte dus maximaal. Kies voor tapijt dat lang gebruikt kan worden. Een goede kwaliteit gaat minimaal tien jaar mee. Doordat er lang van het tapijt genoten kan worden en de energierekening lager is, wordt het tapijt als het ware terug verdiend.
Tapijt kan loopgeluiden met 25 à 34 decibel verminderen. In vergelijking, een harde vloerbedekking geeft een vermindering van slechts 1 tot 6 decibel. Het geluid van een tv, cd- of dvd-speler klinkt veel mooier met tapijt op de vloer.
Tapijt en vloerverwarming
Let bij het kopen van vloerbedekking op de warmtedoorlaatweerstand. De warmtedoorlaatweerstand is de mate waarin de vloerbedekking in staat is om warmte door te laten.
Deze warmtedoorlaatweerstand wordt de Rc-waarde genoemd en wordt uitgedrukt in m² K/W. Vloerbedekking die geschikt is voor gebruik van vloerverwarming heeft een warmtedoorlaatweerstand van minder dan 0,15 m² K/W.
Als de vloerbedekking een hogere warmtedoorlaatweerstand heeft, dan laat deze dus onvoldoende warmte door. De warmte wordt dan namelijk tegengehouden door de vloerbedekking, waardoor de woning koud blijft en de vloer dus ongeschikt is voor gebruik van vloerverwarming.